Meubelplein Ekkersrijt

Reanimatie van een introvert winkelcomplex

Voor de herontwikkeling van een verouderd meubelplein tot woonboulevard met een homogeen en modern uiterlijk leidt een combinatie van renovatie en nieuwbouw tot een reeks staaltoepassingen. Als interventie ontwerpt de architect een blikvanger met hellingbanen naar een parkeerdak, wordt een passagedak met onderspannen liggers geïntroduceerd en wacht de bestaande daken een kritische revisie.
De “Ui”, ook wel “Vogelnest”, is het nieuwe hart van Meubelplein Ekkersrijt. Bezoekers die op het parkeerdak parkeren, worden met bruggen, trappartijen en liften naar het nieuwe gebouw geleid, van waaruit een eigen route kan worden gekozen. De plattegrond van de Ui is een combinatie van een cirkel en een driehoek, aldus de architect. Voor een betere doorkijk en zichtlijnen is de cirkel aan weerszijden wat “platgeslagen” en (ver)loopt de doorsnede om deze reden ook in ronde vormen, met steeds een andere radius. Thermisch verzinkte stalen vakwerken (600 mm hoog) die onderling verschillen in buiging zijn als “tagliatelle” om de gevelkolommen heen gedrapeerd. Hierop is vervolgens een aluminium beplating gemonteerd met eveneens een lintpatroon.
De transformatie van Meubelplein Ekkersrijt laat zien dat ook verouderd en gedateerd vastgoed niet ten dode is opgeschreven. Een uitgekiende mix van nieuwbouw en bestaande winkels maken het project haalbaar en realiseerbaar op de huidige locatie. Door het toevoegen van een centrale landmark, een passage en parkeergelegenheid is niet alleen één harmonieus winkelgebied gecreërd. Ook zijn de bestaande panden zowel technisch als economisch geschikt gemaakt voor minstens nog 25 jaar winkelen.
 

Opdrachtgever:
Altera Vastgoed, Amstelveen (NL)
 
Hoofdaannemer:
Bouwbedrijf Pennings, Rosmalen (NL)
 
Staalbouwer:
KOnstruktiebedrijf Reijrink, Esbeek (NL / Aa-Dee Staalbouw, Schijndel (NL) / Wonders Metaal, Berlicum (NL)
 
Architect:
VVKH architecten, Leiden (NL)
 
Studiebureau:
ABT, Velp (NL)
 
Bouwtijd:
december 2010 - februari 2013
 
Fotograaf:
René de Wit