Hangende tuin

Eisden Dorp weer boven water

Het verzakte dorp.
Mijnverzakkingen komen overal voor in het Limburgse mijngebied, maar Eisden Dorp is de enige locatie waar de impact van de mijnverzakkingen zo goed zichtbaar zijn. Doordat het water in de Zuid-Willemsvaart op peil bleef, moesten de dijken stelselmatig worden verhoogd. Ze bevinden zich nog steeds op het oorspronkelijke peil terwijl het dorp en landschap wegzakten.
Een fiets-o-strade.
Het jaagpad is een belangrijke route binnen het Limburgs fietsroutenetwerk. Jaarlijks passeren hier tussen de 250 en 300.000 fietsers. De meeste recreanten fietsten Eisden Dorp achteloos voorbij, zich niet bewust van het spectaculaire landschap onder hun wielen.
Eisden Dorp weer boven water.
Enkele jaren geleden sloegen de buurtwerkgroep ‘Netwerk Revitalisatie Eisden Dorp’ en het architectenbureau de handen in elkaar. Onder het motto ‘Eisden Dorp weer boven water’ werd er voor gepleit om de oude band van het dorp met het kanaal te herstellen en om van de verzakkingsproblematiek een toeristisch product te maken.Het uitgangspunt van het plan was dat de opgehoogde dijk beter toegankelijk moest worden. De aanleg van een wandelpromenade vormt de ruggengraat van het hele project. Op deze promenade worden tal van nieuwe ontwikkelingen geënt.
De hangende tuin
De ‘Hangende tuin’ vormt hiervan de eerste fase. Een picnicplek met uitzicht over het verzonken dorp en een vlonder met uitzicht over het water zorgen er voor dat mensen op deze unieke locatie halt kunnen houden.Via een ‘periscoop’ kan men letterlijk op het landschap ‘inzoomen’ en wordt de ontstaansgeschiedenis van dit unieke ‘manmade’ landschap verteld. Een dubbele trap met een centrale fontein verbindt het lager gelegen dorp met de tuin.De plek is opgedeeld in ‘tuinkamers’. Op termijn zal het groen doorheen de railing van de keermuur groeien. Samen met een scherm van dakplatanen ontstaat in de Langstraat onderaan de dijk een ‘hangende tuin’.
Kijk een boot.
Aan de andere zijde van het jaagpad werd een vlonder aangelegd. Ouders met kleine kinderen maar ook gewone wandelaars en passerende fietsers krijgen op die manier de kans om op een veilige manier naar langsvarende boten te zwaaien en de vissen of de eenden te voeren.Om de vlonder voor iedereen toegankelijk te maken is hij aan het begin en aan het einde voorzien van een hellend vlak.Door hem te situeren in de bocht van het kanaal ontstaat er een extra breed panorama. Om conflicten tussen overstekende voetgangers en fietsers te vermijden wordt er ook aan de zijde van het fietspad een railing geplaatst.De structuur steekt een meter over het wateroppervlak. De ruimte tussen het jaagpad en de kaaimuur was erg beperkt. Een betonnen funderingszool langs het jaagpad functioneert als tegengewicht om de overkraging over het water te kunnen dragen. Voor de dragende structuur werd omwille van het beperkte gewicht gekozen voor gegalvaniseerd staal. De structuur werd bekleed met FSC-gelabeld hout. Ook voor de leuning werd gekozen voor gegalvaniseerd staal. Om te beletten dat kinderen op de leuning zouden kunnen klimmen, werd ze aan de zijde van het water schuin naar binnen geplaatst.
 

Opdrachtgever:
Gemeentebestuur Maasmechelen (B)
 
Hoofdaannemer:
Interklinker NV, Dilsen-Stokkem (B)
 
Staalbouwer:
-
 
Architect:
Jaspers Architecten, Maasmechelen (B)
 
Studiebureau:
-
 
Bouwtijd:
-

Fotograaf:
-