Passerelle du Breux

Herbouw van loopbrug uit Tweede Wereldoorlog

Uitgangspunt
De loopbrug van Breux is herbouwd op het oude tramviaduct dat aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd gebombardeerd. Deze brug is gelegen in Chassepierre, provincie Luxemburg, verbindt de oevers van de Semois en daarmee de twee laaggelegen toegangswegen van het dorp. De loopbrug vormt een nieuwe ‘Ravel’-wandelroute en speelt daarnaast een belangrijke rol in het voetgangersverkeer tijdens het fameuze internationale Festival voor de Straatkunsten.
Doel
Gemeentelijke en provinciale overheden besloten in 2003 de handen ineen te slaan voor de herbouw van deze brug vanwege het toenemende succes van het festival en het belang om hulpdiensten in geval van ongelukken snel ter plaatse te kunnen sturen.
Gezien het landelijke en beschermde karakter van deze plek was de keuze van materialen gericht op een herinterpretatie van de oorspronkelijk gebruikte materialen. De restanten van de stenen pijlers zijn onopvallend gerestaureerd en gestabiliseerd, zodat ze een aandenken vormen als historisch erfgoed. De structuur van de loopbrug zelf werd, net als in het verleden, uitgevoerd in staal. Daarbij zijn de vorm, de hoogte en de dragende constructie aangepast aan de eisen en technologieën van deze tijd. Dankzij het feit dat er daadkrachtig en vastberaden is gereageerd op de verschillende verrassingen die zich tijdens de uitwerking van het project voordeden, kon de bouw uiteindelijk in september 2012 van start gaan. Gegeven de huidige risico's op hoge waterstanden zijn de aanlegbreedte en het niveau van het brugdek van de loopbrug ten opzichte van de oorspronkelijke uitvoering bijna verdubbeld. Ondanks deze gegevens moest de totale constructie toch een soort lichtheid blijven uitstralen en daar leent staal zich uitstekend voor. Om de verbinding tussen beide oevers visueel lichter te maken, is er gebruik gemaakt van doorlopende balken die in het midden van de brug licht gewelfd zijn. De hoofdconstructie van de loopbrug weegt iets meer dan 24 ton. Deze constructie bestaat uit negen baanvakken die ter plaatse werden geassembleerd tot vijf grotere elementen. De relingen en de houten dwarsbalken van de plankieren werden aan deze elementen bevestigd. Vervolgens zijn de vijf elementen op brugpijlers en landhoofden van gewapend beton en metselwerk geplaatst. De spanwijdte bedraagt ongeveer 85 meter. 
Met het oog op de beperkingen ter plaatse is gekozen voor thermisch verzinkt staal, zowel vanwege de eigenschappen op het gebied van duurzaamheid als ook om de integratie in deze landelijke omgeving. Inderdaad verleent het verzinkte staal de constructie een veel grotere lichtheid en het metalen uiterlijk lijkt zich perfect te spiegelen, zowel in het water van de Semois als in de metaalachtige schitteringen van de schubben van forellen die worden gereflecteerd in het zonlicht.
De metalen relingen van de loopbrug zijn langs horizontale lijnen ontworpen en accentueren daarmee het effect van licht en beweging van het geheel. Daar staat tegenover dat de opgangen naar de brug, die op vaste grond staan, veel zwaarder verankerd zijn met behulp van cyclopische blokken lokale steen. De relingen kregen een verticale schwung, die tot uitdrukking komt in houten elementen, die terughoudendheid accentueren voordat ze zich verheffen over de lange loopbrug.
Een houten beschot van meer dan 3 meter breed maakt de constructie af en verleent haar een vleugje warmte. De loopbrug nodigt voetgangers, fietsers en ruiters uit om deze nieuwe verbindingsweg te nemen. Daarmee is de ‘grote kloof’ van bijna 7 eeuwen oud nu eindelijk definitief gedicht... Dit is te danken aan de gezamenlijke financiering van de gemeente Florenville, het commissariaat-generaal voor toerisme, het directoraat RAVeL-wandelroutes en speciale projecten alsmede de provincie Luxemburg, mede aan de kennis van de firma's Homel Frères, BSP Construction en NPA en tot slot aan de meer dan drieduizend manuren werk van de afdeling Provinciale Technische Diensten.
Oplossingen:
De firma BSP Construction had de leiding over het hele project en zorgde voor het plaatsen van het materiaal. BSP Construction besloot met bedrijven uit de regio samen te werken. 
Er werd al snel afgestapt van de optie om de constructie te schilderen vanwege de kosten die daarmee gepaard zouden gaan, aangezien er minimaal 3 lagen verf nodig zouden zijn.
De staalbouwer is zeer tevreden met de keuze voor thermisch verzinken vanwege het feit dat het corrosiebestendig is, maar vooral vanwege de eenvoud. Fabricage, thermische verzinking en levering geschiedde direct op de bouwplaats. Dankzij het toepassen van thermische verzinking is er geen opknapbeurt nodig. Dat zou bij een geschilderde brug wel anders zijn geweest.

Opdrachtgever: 
La Commune de Florenville

Hoofdaannemer:
BSP Construction
 
Staalbouwer:
Hermann Sylvain Constructions Métalliques
 
Architect:
Emmanuel Collard
 
Studiebureau:
-
 
Bouwtijd:
juli 2012 - juli 2013
 
Fotograaf:
Ateliers de Chassepierre