Clubgebouw Hockey Combinatie Schiedam

Nieuw clubgebouw voor de Hockey Combinatie Schiedam (HCS)  onderscheidt zich dankzij het eigenzinnige dakontwerp.

Projectomschrijving

Het clubhuis voor de nieuwe hockeyclub HC Schiedam bestaat uit twee bouwlagen met een uitstekend dak. De dakvorm is een fusie van verschillende vormen: een zadeldak en een dubbele lessenaar. Door de fusie ontstaat een vorm die zowel herkenbaar als anders, en die zowel moderne als nostalgische associaties oproept. Het ontwerp is ontstaan gedurende het fusietraject van de hockeyverenigingen Asvion en Spirit, die na 80 jaar rivaliteit besloten samen verder te gaan. Een fusie is een uitstekende katalysator voor polarisatie. Dit besef ligt ten grondslag aan het ontwerp van het clubgebouw, dat dient als een instrument om interne samenhang te creëren en progressieve en conservatieve krachten te bundelen. Eén herkenbare, nieuwe identiteitsdrager vormt het baken van een nieuw te vormen clubcultuur. Het verbindende aspect van deze ‘fusiearchitectuur’ heeft een bescheiden bijdrage geleverd aan het uiteindelijke welslagen van een toch precaire samensmelting.
Het clubgebouw is als een paviljoen centraal gesitueerd in het hart van het complex. Het is ingebed in een gevarieerd, groen landschap met flinke terrassen, een tribune en taluds, waar verschillende niveaus moeiteloos in elkaar overgaan. Het dak faciliteert een soepele verbinding tussen binnen en buiten. Een knik omhoog in het dak en een subtiele knik in de gevel – voorzien van een metselwerkreliëf. Het gebouw is half verdiept aangelegd, waardoor de onderste etage grotendeels in het landschap verdwijnt. Hier bevinden zich kleedruimtes, ondersteunende functies en bergingen. Boven is de clubruimte gesitueerd, met grote glasvlakken georiënteerd op de omgeving. De clubruimte heeft een intieme sfeer. Aan de korte zijde kraagt het zadeldak uit naar een groot terras. Aan de lange zijde van de clubruimte, richting de tribune en het hoofdveld, wordt de blik verlegd en knikt het dak omhoog en naar buiten. Deze royale uitkragingen geven het pand, ondanks een relatief bescheiden omvang, een grote ruimtelijke impact op de omgeving. 

(Staal)constructie

De dakvorm is leidmotief in het ontwerp, dat enkel mogelijk was door staal. De hoofdconstructie van de dakvorm bestaat uit uniek gevormde liggers die elk de gekinkte vorm volgen. Deze worden gedragen door vierkante stalen kolommen die slechts in de gevel gepositioneerd zijn. De clubruimte wordt kolomloos overspannen en ook bij de uitkragingen is geen kolom te bekennen. Stalen trapeziumplaten zijn tussen de dakbalken gelegd om de totale pakketdikte van het dak zo gering mogelijk te maken. De randen van het dak worden gevormd door een UNP-randbalk die als een witte kroonlijst – zonder bevestigingen in het zicht – de verlopende dakvorm grafisch accentueert. De stalen draagconstructie van kolommen en windbokken is grotendeels in het zicht gebleven. Samen met de grote glasgevels en de gemetselde wanden ontstaat het beeld dat doet denken aan een historisch vakwerkgebouw, waarbij constructie en vlakvulling een grafisch spel aangaan.

Bijzondere aspecten

Het clubhuis is in het hart van het complex gesitueerd en heeft als een paviljoen een alzijdige oriëntatie richting alle velden. Het dak vormt het belangrijkste instrument om dit gevoel mogelijk te maken. Het verleent het bescheiden gebouw een stevige claim op zijn omgeving, begeleidt de overgang van binnen naar buiten en creëert prettige verblijfsgebieden in en rond het gebouw. Het is de hoofdrolspeler in een continu landschap waarbij binnen en buiten, sportveld en verblijfsgebied, tribune, speelgebied, terras en binnenruimte, soepel en vanzelfsprekend met elkaar verbonden zijn.

Uitvoering

De maattoleranties van het staal waren maatgevend voor de uitwerking van de onderdelen. De vliesgevels dienden precies de maat te volgen van de opeenvolgende kolommen, zodat stijlen en staal een visuele eenheid zouden vormen. Dit betekende in de praktijk een ongewoon grote behoefte naar nauwkeurigheid voor de staalconstructie. Ook de gewenste strakheid van de stalen dakrand was een punt van aandacht. Alle bevestigingspunten zijn onzichtbaar weggewerkt aan de achterzijde. Bovendien was het een uitdaging om te komen tot de noodzakelijke rechtheid van de (warmgewalste, gelaste, verzinkte en gepoedercoate) profielen, zo cruciaal voor het uiteindelijke beeld.
 

De reden dat er voor verzinken gekozen werd, is dat een duurzame conservering voor de staalconstructie noodzakelijk was, welke bovendien van een poedercoating in kleur kon worden voorzien.

Zeker Zink
 
Opdrachtgever:
Gemeente Schiedam (NL)
 
Hoofdaannemer:
De Vries en Verburg, Stolwijk (NL)
 
Staalbouwer:
Stalent, Bergambacht (NL) 
 
Architect:
Architéma Architectuurstudio., Schiedam (NL)
 
Studiebureau:
De Vries Konstruktieburo, Gouda (NL)
 
Bouwtijd:
2017
 
Fotograaf:
Ossip van Duivenbode